Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΘΕΟΣ

Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΘΕΟΣ

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γόρτυνος κ. Ιερεμίου

«Δεν δεχόμαστε εξέλιξη κατά την λανθασμένη θεωρία του Δαρβίνου,

ότι ο πίθηκος έγινε άνθρωπος…»

Με το σημερινό μου κήρυγμα, αδελφοί χριστιανοί, μπαίνουμε σε ένα νέο κεφάλαιο της πίστης μας και θα μιλήσουμε για τον δημιουργό Θεό.

Όλα τα ωραία, αγαπητοί μου, που βλέπουμε γύρω μας και εμείς οι ίδιοι οι άνθρωποι, αλλά και οι άγγελοι του ουρανού, όλοι και όλα είμαστε δημιουργήματα του Θεού. Αυτό πρέπει καλά να το ξέρουμε. Για να μη μας παρασύρει η ωραία φύση και την θεοποιήσουμε, πρέπει να γνωρίζουμε ότι όλα, και αυτά που φαίνονται και αυτά που δεν φαίνονται, «ορατά και αόρατα», όλα είναι δημιουργήματα του Θεού. Είναι τόσο σοβαρό αυτό το θέμα, το να γνωρίζουμε δηλαδή ότι όλα είναι κτίσματα και δημιουργήματα του Θεού, ώστε η Αγία Γραφή, αυτό το θαυμάσιο βιβλίο του Θεού, στο πρώτο βιβλίο της, την Γένεση, στο πρώτο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου και στον πρώτο στίχο αυτού του κεφαλαίου ομιλεί γι αυτό το θέμα. Λέει: «Εν  αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην». Αυτό είναι το πρώτο, που πρέπει να ξέρουμε. Και όταν λέει η Αγία Γραφή «ουρανόν και την γην», εννοεί γενικά όλο τον κόσμο. Έτσι ομολογούμε τον Θεό μας στο «Πιστεύω», ως «ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων»!

Όλα, αγαπητοί μου, τα έκανε ο Θεός από το μηδέν, δηλαδή, από μη προϋπάρχουσα ύλη. Επειδή όμως κάνουμε δογματική διδασκαλία της Πίστης μας και επειδή πρέπει να τα λέμε όλα με ακρίβεια, ας μη λέμε την έκφραση «από το μηδέν», γιατί αυτή την έκφραση δεν την χρησιμοποιούν ούτε η Αγία Γραφή ούτε οι άγιοι Πατέρες. Να λέμε καλύτερα την έκφραση της Αγίας Γραφής ότι όλα έγιναν «εκ του μη όντος». Δύο υπάρχουν, αδελφοί χριστιανοί: Ο ΩΝ και τα μη όντα. Ο ΩΝ είναι ο Θεός, που πάντοτε υπάρχει και δεν μπορούμε να νοήσουμε χρονική στιγμή κατά την οποία δεν υπήρχε ο Θεός. Ενώ όλα τα άλλα, τα εκτός  από τον Θεό, ήταν μη όντα και ήρθαν σε ύπαρξη από τον ΟΝΤΑ Θεό. Η Αγία Γραφή λοιπόν μιλώντας για την δημιουργία του κόσμου λέει ότι «εξ ουκ όντων εποίησεν αυτά ο Θεός» και παρακάτω λέει ότι «και το των ανθρώπων γένος ούτως γεγένηται» (Β ́Μακ. 7,28). Ότι δηλαδή και εμείς οι άνθρωποι δημιουργηθήκαμε «εξ ουκ όντων». Έτσι το λέμε και στην θεία Λατρεία: «Συ εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες», λέει ο ιερεύς στην ευχή του Τρισαγίου Ύμνου.

Όλα λοιπόν έγιναν, όλα δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Ο Θεός μας όμως, αδελφοί χριστιανοί, μάθαμε στα προηγούμενα μαθήματα ότι είναι ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ. Ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Όταν λέμε λοιπόν ότι ο κόσμος έγινε  από τον Θεό, θα εννοούμε ότι και τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, και ο Πατέρας και ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, συμμετείχαν στην δημιουργία του κόσμου. Ας το πούμε όπως το λέει σύντομα και ωραία ο Μέγας Αθανάσιος: «Ο Πατήρ δια του Λόγου (= δια του Ιησού Χριστού) εν Πνεύματι Αγίω τα πάντα ποιεί».

Όπως μας το λέει η Αγία Γραφή ο Πατέρας είναι ο «εξ ου τα πάντα» (Α ́ Κορ. 8,6. Ρωμ. 11,36)· ο Υιός είναι «δι ου τα πάντα» (Ιωάν.1,3. Α ́ Κορ. 8,6. Κολ. 1,16. Εβρ. 1,2) και το Άγιο Πνεύμα είναι ο «εν ω τα πάντα εγένετο» (Γεν. 1,2).

Η Αγία Γραφή στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης μας μιλάει για την δημιουργία του κόσμου με μία απλή διήγηση, που είναι κατανοητή σε όλους: Και στους μορφωμένους και στους αγράμματους γέροντες και τα μικρά παιδιά. Παρά την απλότητά της όμως η διήγηση αυτή γοητεύει τον Μέγα Βασίλειο, ο οποίος έγραψε γι αυτήν ένα σπουδαίο επιστημονικό έργο, που το επιγράφει «Εις την Εξαήμερον».

Κατά την διήγηση αυτή ο κόσμος έγινε σε έξι ημέρες. Θα χρειαζόταν,  αδελφοί μου χριστιανοί, ώρα πολλή για να σάς πω τι σημαίνουν οι έξι αυτές ημέρες. Αλλά επειδή δεν έχουμε τον χρόνο αυτό, σάς λέω, μη πιστεύετε ότι ο κόσμος έγινε σε έξι ημέρες. Ο κόσμος έγινε ΑΜΕΣΩΣ.

Ο Θεός «είπε και εγενήθησαν» (Ψαλμ. 32,9). «Ο Θεός, που ζει αιώνια  δημιούργησε  όλα  τα  πράγματα αμέσως» (Σοφ. Σειράχ 18,1). Ο άχρονος Θεός δεν έχει ανάγκη από χρόνο για να δημιουργήσει.

Αλλά τότε, γιατί η Αγία Γραφή λέει ότι ο κόσμος έγινε σε έξι ημέρες;

Πρώτον, θα πούμε ότι αυτό η Αγία Γραφή το λέει για μας τους αδύνατους ανθρώπους, για να νοήσουμε και να απολαύσουμε καλύτερα το δημιουργικό έργο του Θεού, σαν να το ξεφυλλίζουμε σε ένα τεύχος με έξι πελώριες σελίδες. Όπως το λέει ο άγιος Αυγουστίνος, «οι ημέρες της δημιουργίας είναι περίοδοι παρατηρήσεως του ανθρώπου και δεν είναι ημέρες του έργου του Θεού»! Αλλά κυρίως θα πούμε ότι η Αγία Γραφή μιλάει για έξι ημέρες δημιουργίας, για να πει ότι την εβδόμη ημέρα αναπαύτηκε ο Θεός (βλ. Γεν. 2,2), χωρίς βέβαια να έχει ανάγκη ο Θεός από ανάπαυση. Το λέει όμως αυτό για τους Ιουδαίους, που ήταν αιχμάλωτοι στην Βαβυλώνα και ξεχνούσαν εκεί, μεταξύ των Βαβυλωνίων, την  αργία του Σαββάτου. Για τον ίδιο λόγο λέει η Γένεση ότι ο ήλιος δημιουργήθηκε την τετάρτη ημέρα, ενώ η αλήθεια είναι ότι το φως δημιουργήθηκε από την αρχή (βλ. Γεν. 1,3). Αλλά επειδή οι Βαβυλώνιοι λάτρευαν τον ήλιο και τα άστρα του ουρανού για θεούς και κινδύνευαν  από την ειδωλολατρία τους αυτή οι Ιουδαίοι, γι αυτό η Αγία Γραφή, για να διαφυλάξει τους Ιουδαίους  από την ειδωλολατρία, παριστάνει τον ήλιο να δημιουργείται την Τετάρτη ημέρα (βλ. Γεν. 14-19). Σαν να θέλει να πει με αυτό ότι δεν είναι θεός ο ήλιος, γιατί και πριν να δημιουργηθεί αυτός υπήρχε ζωή!

Αλλά αν ο κόσμος έγινε αμέσως και όχι σε έξι ημέρες, πως εννοούμε αυτό το «αμέσως»; Το ερώτημα αυτό,  αδελφοί μου χριστιανοί, είναι πολύ σοβαρό και απαιτεί λίγο χρόνο για την απάντησή του. Γι αυτό αναβάλλουμε την απάντησή του για το επόμενο κήρυγμά μας.

Και είπαμε  ακόμη ότι όλα έγιναν ΑΜΕΣΩΣ. Λέει μεν η Αγία Γραφή ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε σε έξι ημέρες,  αλλά αυτό το λέει  από συγκατάβαση στην  ανθρώπινη νόησή μας, για να νοήσουμε και να απολαύσουμε καλύτερα το θαυμαστό έργο του Θεού. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ο κόσμος έγινε ΑΜΕΣΩΣ. Γι αυτό και η Γένεση, το πρώτο βιβλίο της Αγίας Γραφής ενώ μιλάει στην αρχή, στο α ́ κεφ., για την δημιουργία σε έξι ημέρες, παρακάτω, στην αρχή του β ́ κεφ., μιλάει για την δημιουργία όλου του σύμπαντος σε μία μέρα (Γεν. 2,4)!

Αλλά θα ήθελα να σάς πω σήμερα, αγαπητοί αδελφοί, πως ο κόσμος έγινε αμέσως.

Για το θέμα αυτό, ότι ο κόσμος έγινε αμέσως, έχουμε μαρτυρίες από τους αγίους Πατέρες. Ο άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης μιλώντας για την δημιουργία λέει ότι αυτή ήταν μια «ακαριαία», δηλαδή, μια στιγμιαία ενέργεια του Θεού. Και σ’ αυτή την «ακαριαία» δημιουργική ενέργειά Του ο Θεός έβαλε  από την αρχή όλες τις καταβολές των όντων, τα σπέρματα των όντων· και αυτά έπειτα εξελίχθηκαν και φανερώθηκαν κατά το είδος τους. Για την βεβαίωση αυτού που σάς λέγω, αν και θα σάς φανεί δύσκολο, σάς αναφέρω και πως το λέγει ακριβώς ο άγιος Πατέρας. Λέγει: «Πάντων των όντων τας αφορμάς και τας αιτίας... συλλήβδην ο Θεός εν ακαρεί κατεβάλετο... και εν τη πρώτη του θελήματος ορμή η εκάστου των όντων ουσία συνέδραμεν, ουρανός, αστέρες, πυρ, αήρ, θάλασσα, γη, ζώα, φυτά...».

Ακόμη σαφέστερα το λέγει αυτό ο άγιος Βασίλειος, όταν λέει ότι για τα όντα της φύσεως ο Θεός έθεσε στην  αρχή «σπέρματα» και αυτά αργότερα αυξήθηκαν και εξελίχθηκαν στο είδος τους με τη δημιουργική ενέργεια του Θεού.

Είναι μεγαλόπρεπη πράγματι αυτή η παράσταση περί της δημιουργίας του σύμπαντος, όπως το λέγουν οι άγιοι Πατέρες: Ότι ο Θεός δημιούργησε ακαριαίως,  αμέσως, όλες τις καταβολές του σύμπαντος και από αυτές τις καταβολές προήλθαν έπειτα όλα τα υπάρχοντα όντα στο σύμπαν. Έτσι βλέπουμε να εμφανίζονται και σήμερα τα διάφορα είδη της φύσεως, ακόμα και αυτός ο άνθρωπος. Προέρχονται  από σπέρματα. Μη σάς σκανδαλίσει, χριστιανοί μου, αυτό που είπα ότι τα σπέρματα «εξελίχθηκαν». Πραγματικά η δημιουργία είναι εξέλιξη των καταβολών, που έθεσε ο Θεός από την αρχή. Δεν δεχόμαστε εξέλιξη κατά την λανθασμένη θεωρία του Δαρβίνου, ότι ο πίθηκος έγινε άνθρωπος (!...), αλλά εξέλιξη στο ίδιο είδος, «κατά γένος και καθ ομοιότητα», όπως το λέει καθαρά η Αγία Γραφή (Γεν. 1, 12).

Θέλω όμως να σάς πω τώρα, αδελφοί χριστιανοί, ότι μη θεωρούμε την Αγία Γραφή ότι είναι ένα επιστημονικό βιβλίο για να μας πει το «πως» έγινε ο κόσμος. Αυτό το «πως» το εξετάζει η επιστήμη και ασφαλώς, όπως το λέγει ο Μέγας Βασίλειος  από την έρευνα αυτή της επιστήμης τρανώνεται ο θαυμασμός μας στο Θεό.

Η Αγία Γραφή δεν μας λέγει το «πως» έγινε ο κόσμος,  αλλά μας λέγει το «ποιος» έκανε τον κόσμο. Τον έκανε ο Θεός! Για το «πως» έγινε ο κόσμος οι άγιοι Πατέρες, ξαναλέμε, μας λένε εκείνο το γενικό που είπαμε, ότι δηλαδή τα όντα προήλθαν από σπερματικές καταβολές, που έβαλε από την αρχή η δημιουργική ενέργεια του Θεού.

Την δημιουργία του κόσμου, αδελφοί χριστιανοί, να την βλέπουμε σαν ένα θαύμα, σαν ένα υπέροχο βιβλίο, στο οποίο διαβάζουμε την παντοδυναμία και την πανσοφία του δημιουργού Θεού.

Αν θέλετε να  απολαύσετε ένα θαυμάσιο ύμνο της δημιουργίας να διαβάσετε, παρακαλώ, τον υπέροχο Ψαλμ. 103, που τον λέμε «προοιμιακό» Ψαλμό. Τον λέμε έτσι τον Ψαλμό αυτό, γιατί είναι στην αρχή του λειτουργικού «οίμου», του λειτουργικού «δρόμου» δηλαδή, της λατρευτικής πορείας μας για τον Θεό, που αρχίζει με την ακολουθία του Εσπερινού. Στον ύμνον αυτόν ο ποιητής του θαυμάζει το μεγαλείο και την τάξη του σύμπαντος, για να ξεσπάσει έπειτα σε κραυγή θαυμασμού και να πει: «Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε· πάντα εν σοφία εποίησας»! Το μόνο «φάλτσο» που παρατηρεί ο ποιητής στο σύμπαν είναι ο αμαρτωλός άνθρωπος. Ενώ η άψυχη θάλασσα, για παράδειγμα, δεν παραβαίνει το όριο, που έθεσε ο Θεός γι αυτήν («όριον έθου, ό ου παρελεύσεται»), αντίθετα ο λογικός άνθρωπος παραβαίνει τις εντολές του Θεού. Γι αυτό και τελειώνοντας ο ψαλμωδός τον ύμνο του εύχεται λέγοντας να «χαθούν» οι αμαρτωλοί από την γη: «Εκλείποιεν – λέγει –αμαρτωλοί από της γης και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς»!

Με πολλές ευχές

† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας